Wczesne rozpoznanie trudności w przetwarzaniu sensorycznym u dzieci jest kluczowe dla ich rozwoju i codziennego funkcjonowania. Rodzice i opiekunowie często mogą dostrzec pierwsze sygnały, które mogą sugerować potrzebę konsultacji z terapeutą Integracji Sensorycznej (SI). Warto zwracać uwagę na pewne zachowania, które mogą wskazywać na zaburzenia sensoryczne.
Jakie zachowania mogą wskazywać na zaburzenia sensoryczne?
1. Nadmierna lub zbyt mała reaktywność na bodźce
Dzieci z zaburzeniami sensorycznymi często reagują w sposób nietypowy na różne bodźce:
- Nadwrażliwość (nadreaktywność): Dziecko może unikać pewnych tekstur, dźwięków, zapachów lub smaków. Przykłady obejmują niechęć do noszenia określonych ubrań, unikanie hałaśliwych miejsc czy wybuchy płaczu w odpowiedzi na głośne dźwięki.
- Podwrażliwość (podreaktywność): Dziecko może poszukiwać intensywnych doznań, takich jak silne przytulanie, głośna muzyka, lub może być obojętne na bodźce, które zazwyczaj są nieprzyjemne, np. ból czy zimno.
2. Problemy z koordynacją ruchową
Niektóre dzieci mogą mieć trudności z koordynacją ruchową, co może manifestować się poprzez:
- Niezdarność, częste upadki, potykanie się o przedmioty.
- Trudności w nauce podstawowych umiejętności ruchowych, takich jak jazda na rowerze, rzucanie piłki, czy pisanie.
- Niewłaściwe używanie narzędzi, np. nożyczek, sztućców czy kredek.
3. Trudności z samoorganizacją i koncentracją
Dzieci z zaburzeniami sensorycznymi mogą mieć problemy z koncentracją i organizacją własnych działań:
- Trudności w skupieniu uwagi na zadaniu, łatwe rozpraszanie się.
- Problemy z planowaniem i organizowaniem zadań, np. porządkowaniem zabawek, wykonywaniem poleceń w odpowiedniej kolejności.
- Częste zapominanie o zadaniach lub nieumiejętność ich dokończenia.
4. Nietypowe zachowania społeczne i emocjonalne
Zaburzenia sensoryczne mogą wpływać na zachowania społeczne i emocjonalne dziecka:
- Unikanie kontaktu fizycznego, trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji z rówieśnikami.
- Wycofywanie się z sytuacji społecznych lub odwrotnie – nadmierna aktywność i impulsywność.
- Silne reakcje emocjonalne na zmiany w otoczeniu, np. wybuchy złości, płaczu lub lękliwość.
5. Problemy z jedzeniem
Dzieci z zaburzeniami sensorycznymi mogą mieć specyficzne problemy związane z jedzeniem:
- Wybiórczość pokarmowa, jedzenie tylko określonych tekstur lub smaków.
- Nadmierna wrażliwość na zapachy jedzenia, co może prowadzić do niechęci do jedzenia.
- Trudności w przeżuwaniu i połykaniu pokarmów.
6. Zachowania autostymulacyjne
Dzieci z trudnościami sensorycznymi mogą przejawiać zachowania autostymulacyjne, takie jak:
- Kręcenie się w kółko, machanie rękami, skakanie w miejscu.
- Powtarzające się ruchy, np. kołysanie ciałem, uderzanie głową.
- Nadmierne oglądanie ruchomych przedmiotów, np. wiatraka, samochodzików.
Kiedy skonsultować się z terapeutą SI?
Jeśli zauważasz u swojego dziecka którekolwiek z powyższych zachowań, warto skonsultować się z terapeutą Integracji Sensorycznej. Wczesna interwencja może pomóc w zminimalizowaniu trudności i poprawie jakości życia dziecka. Terapeuta SI przeprowadzi szczegółową ocenę i opracuje indywidualny plan terapeutyczny, dostosowany do potrzeb Twojego dziecka.
Obserwacja kluczem do wczesnej diagnozy.
Obserwacja i rozpoznawanie nietypowych zachowań u dzieci jest kluczowe dla wczesnej diagnozy zaburzeń sensorycznych. Zachowania takie jak nadmierna lub zbyt mała reaktywność na bodźce, problemy z koordynacją ruchową, trudności z koncentracją, nietypowe zachowania społeczne i emocjonalne, problemy z jedzeniem oraz zachowania autostymulacyjne mogą wskazywać na potrzebę konsultacji z terapeutą SI.
Jeśli masz podejrzenia, że Twoje dziecko może mieć trudności w przetwarzaniu informacji sensorycznych, nie wahaj się skontaktować z naszym gabinetem. Nasi specjaliści są gotowi, aby pomóc Twojemu dziecku osiągnąć pełen potencjał i poprawić jego codzienne funkcjonowanie poprzez odpowiednio dobraną terapię Integracji Sensorycznej.
