„Moje dziecko nie lubi obcisłych ubrań, zdejmuje skarpetki, przeszkadzają mu metki. Do tego nie lubi się brudzić, ciągle myje ręce, chce zdejmować ubranie, jeśli spadnie na nie choćby kropelka wody. Codzienne wyjście z domu to awantura, krzyki i stres – kurtka jest niewygodna, czapka drapie, a buty cisną.”
Bardzo często słyszę takie słowa w gabinecie integracji sensorycznej. Trudności w układzie dotykowym mogą znacząco wpływać na codzienne życie dzieci i ich rodziców. Jak możemy pomóc?
Oto kilka sprawdzonych metod, które mogą przynieść ulgę i wsparcie.
Masaże
Regularne masaże mogą znacznie poprawić wrażliwość dotykową dziecka. Dzięki nim mamy szansę pomóc dziecku oswoić się z różnymi teksturami i dotykiem, co z czasem wpłynie na komfort noszenia ubrań. Używanie różnorodnych olejków eterycznych (np. dobrej jakości olejek lawendowy) może dodatkowo wzbogacić doświadczenie.
Dbanie o komfort sensoryczny
Ważne jest, aby wybierać ubrania, które są dostosowane do preferencji naszych dzieci. Postawmy na naturalne materiały, ograniczmy metki (które możemy usunąć) oraz unikajmy obcisłych i szorstkich tkanin. Możemy też umożliwić dzieciom samodzielny wybór ubrań, dzięki czemu poczują się bardziej komfortowo i pewnie.
Terapia neurotaktylna
Jest to forma terapii, która może pomóc dzieciom lepiej odbierać bodźce dotykowe. W trakcie sesji dziecko doświadcza mocniejszego docisku i zróżnicowanego dotyku, co pozytywnie wpływa na przetwarzanie układu dotykowego.
Basen
Niezmiennie zalecam aktywność w wodzie, która może być niezwykle kojąca dla dzieci z trudnościami sensorycznymi. Woda dostarcza wrażeń dotykowych, a pływanie czy zabawy w basenie pomagają rozwijać umiejętności motoryczne i dają poczucie lekkości i swobody.
Doświadczanie
Kluczowa jest eksploracja różnych środowisk i sytuacji, w których dziecko może dotykać różnych przedmiotów i materiałów. Możemy tworzyć sensoryczne kąciki w domu, wypełnione różnymi teksturami, takimi jak piasek, glina czy woda, aby zachęcić do zabawy i odkrywania.
Rozmowa i empatia
Ważne jest, aby rozmawiać z dzieckiem o ich uczuciach. Pokażcie, że rozumiecie ich trudności i wspieracie w odnajdywaniu odpowiednich rozwiązań.
Pamiętajmy, że każde dziecko jest inne, a ich potrzeby są wyjątkowe. Kluczem jest cierpliwość i odkrywanie, co działa najlepiej na nasze dziecko.
